Sarıp sarmaladı yine,
hüzünle yoğrulmuş bir perde akşamımı! ! .
Yüksek rakımlı bir yalnızlık yaşıyorum.
üşüten bir şey bu, tekrar tekrar kanatan...
dalıyorum gözlerinin buğusuna
sonra düşüyorum.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
evet burda son durak,,
son liman,yolcusu olduğu aşikar.
acını paylaşır size ve çocuklarınıza baş sağlığı dilerim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta