GÜN KURUSU
Mevsime ters anılar düşüyor
Toplayıp gün ışığına asıyorum.
Ruhum asi yaradılışlı
Öteden beri
Düz yolda yürüyemiyorum.
Aykırı türküler dilimde
Göğsümde yaprak döken kan kırmızı gelincikler.
Hüznümün tek bir sebebi olsaydı keşke!
Gün geçtikçe kırılganlaşıyor günler.
Di’li geçmiş zamanlar yalnızlaşıyor.
Özenilip saklanılsa da
Unutulup satır aralarında soluyor izleri.
Güneşe asılan tüm o güzel günlerden,
Gün kuruları kalıyor elimizde.
11.11.2015
Ferda KalkanKayıt Tarihi : 11.11.2015 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Rahmetli Eşimin Doğum Günü Anısına
sevgiyle kalın.
TÜM YORUMLAR (14)