' Ulugazi 1952 mezunlarına... '
Resimlerden tanıdım,
Eski İzmit evleri...
Vali Konağına yakın,
Bilmiyorum önlerinden
Kaç kez geçtim,
Kaç kez merdivenleri,
Mutlulukla atladım...
İstasyon ve Çarşı ' da,
Çene suyu bedava ya;
Kaç kez içtim musluklardan,
Elimle doya doya...
...
Veliahmet, Hacıkasım,
Kozluk, Kutsal - Mustafa,
Komşu kızı Sadife,
Baç ' tan bir kız gelirdi,
Saçları sarı, giysileri kadife...
...
Demiryolu, Halkevi, Reji;
Sabri Yalım, çocuklar,
Perîzat öğretmen, Elli iki Mayıs ' ı,
Halâ gözüm önünde,
O günlerin anısı...
...
Çınar yapraklarının,
Raylar boyunca sesi
Altmış yıldır temelim,
Okulum! ... Ulugazi! .. Ulugazi! ....
Şimdi kimbilir nerde,
Hayat harcıyor bizi? ...
Tanrım! ... Yine versen ya;
Çocukluk kalbimizi! ...
Çocukluk kalbimizi! ...
Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
'Memleketime Şiirler'
Kitabımdan
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
halen bir ayağımız o mahallelerde,
iki çocuğum ULUGAZİ'den mezun olup
yüksek tahasillerini bitirip onlar da
hayata atıldılar..
Havası ve suyuyla müştereklerimiz
olması pek hoş bir şey efendim
saygılarımızı sunarız ve selam ederiz..
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (2)