Ne isteğin kaldı nede bir arzun
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Bağlasam da şarja tutmuyor şarzın
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Bıkmışsın yemeden, içmeden niye
Verseler de gözün görmez hediye
Uzaktan bakarlar kocamış diye
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Sanki ahın gitmiş vahların kalmış
Gönül bahçende ki güllerin solmuş
Hep zıpkın gibiydin sana ne olmuş
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Aşkı bitirmişsin gönül işinde
Koşanlar yok olmuş artık peşinde
Teselli kalmamış hayal, düşünde
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Çocuklara masal olmuş sırdaşın
Kahve köşesin de kalmış yoldaşın
Bilir misin kaça, dayandı yaşın
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Necati'yi kurup, kurup unuttun
Ceylanları görüp, görüp unuttun
Aynı şeyi sorup, sorup unuttun
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Necati KEÇELİ
İZMİR 02.07.2011
Kayıt Tarihi : 5.7.2011 10:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kocamışlara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!