Kocadım Bu Dünya'da Şiiri - Fahri Bulut

KOCADIM BU DÜNYADA
Kurduğum hayallerin, biri gerçekleşmeden,
Düşlerim açık pembe, güzel muştu vermeden,
Yaradanım sevecen, yürü kulum demeden,
Gam ile efkar ile kocadım bu Dünya’da.

Hevesim arzularım, hiç yerine gelmeden,
Yanaklarım al pembe, yüzüm bir dem gülmeden,
Akan gözyaşlarımı, yar bildiğim silmeden,
Yalnızlık mahzenin de, kocadım bu Dünya’da.

İnsan hakkı adalet, neyin nesi bilmeden,
İnsanlığa hizmete, koşuşturup yelmeden,
Zifiri karanlığı, aydınlıkla delmeden,
Karanlık dehlizler de, kocadım bu Dünya’da.

Çelişkilerle dolu, kutsal denen ilimler,
Biri birine düşman, ulemalar alimler,
Her devir yasaklandı, müspet olan bilimler,
Gizli labirentlerde, kocadım bu Dünya’da.

Susturuldu asıldı, bilge arif kamiller,
Sorsanız yobazlara, onlara kafir derler,
Rızazade, gerçeği bilmez irfanı körler,
Haksızlıklar bitmeden, kocadım bu Dünya’da.
21 ŞUBAT 2012
FAHRİ BULUT RIZAZADE