Kocabaş Şiiri - Ömer Koçtürk

Mertebesi bir koltuğa bağlıdır.
Makamı mevkiyi yalar kocabaş.
Kuyruğu düşük kemiği yağlıdır.
Kendi yularını bağlar kocabaş.

Kimseyi anlamaz algısı ağır.
Duysada gerçeğe kulağı sağır.
İster davul dinlet istersen bağır.
Her şeyi o bilir dalar kocabaş.

Ağzından bal akar kalbinde kibir.
Dört mevsim hep nefret hep aynı zehir.
Kravatla adam olmaz bu beygir.
İnsan sıfatıyla hırlar kocabaş.

Dik duran yiğide azar kudurur.
Sahib'in görürse yerinde durur.
Durduğu yerden de silleyi vurur.
Meydan boş olursa parlar kocabaş.

Gülfaniye salyalar'ın sıçratma.
Yolumdan dönemem beni kışkırtma.
İşinde bir kulum yeter yıpratma.
Düz yürürsen döner yılar kocabaş.