Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Dursun... kardaşım Dursun. Yüreği cennet Dursun. Kemal Hocanın bende resmi var sağolsun Şule Hanım yollamıştı. ben Kemal Hoca yı Şule Hanımla tanırım. Bu şahış öyle bir baba ki evladları inan hepisi bal kavanozu. Kemal hocay resminde seyr ederken, dünyayı içinde seyrediyorum. Hocamızın Ellerinden AYAKLARINDAN ÖPÜYORUM. İyiki seni tanıdım.
belliki kemal hoca emektar ve kendini sevdiren gönüllere ışık veren kişi,kendisini tanımıyorum ama sizin sayenizde tanıdım inşallah rabbimden bu hocamıza acil şifalar ve tekrar sevdiklerin arasına dönmesini diliyorum dualarımız onunla kendisinin ellerinden öpüyorum, sağolun hocam kemal hocamızın anılarını ve hayatını çok güzel dile getirmişsiniz rabbim her zaman sizinle olsun saygılar.
BİR ASIRLIK ÇINARI NE GÜZEL DE ANLATMIŞSINIZ.
RABBİM DÜŞÜRMESİN.
TEBRİKLER.
TAM PUAN.
SELAM VE DUA İLE.
Şule Ersöz hanımefendinin babaları ..Koca Yürekli Kemal Hocam,a en içten dileklerimle acil şifalar dilerim ...Türkoğlu.Dursun Elmas
hocamı böyle güzel bir vefa örnegi göstermesinden dolayı kutlar saygı ve sevgilerimi sunarım.................................... resimler şiir harika başarılarınızın devamını dilerim. ...muhsin yener
Sevgili Dursun Bey....
Bir Öğretmene en güzel verilebilecek bir hediye bu ..emeğinize yüreğinize sağlı..çok güzel olmuş harukulade..Öğretmenlerimizin elini öperiz..onalr bizlerin herşeyi...Allah onlara uzun ve sağlıklı ömürler nasip etsin...Öğretmen kutsaldır.
o güzel yüreğinize sağlık.....nice kemal hocalar yüreklerimizde yaşıyorlar.onlar yok olmadı! olmayacak
'kemal hocalar varolsun...yürekli mert vatanı için vatanını seven öğrenci yetiştirmiş bir öğretmen bulmak artık çok zor...aldığı paranın hakkını veren,aldığı paranın hakkını verme edebi olan hocalarımız sağolsun varolsunlar.... yetiştirdiği evlatlarından kemal hocamı tanımak mümkün..bugün bir şule ablayı yetiştirmiş...can ablamı...yüreği güzel ablamı kalbi temiz ablamı...beöyle bir evalada bakılırda o ananın o babanın elleri öpülmezmi.... ancakkii şimdi biz kemal hocanın yapıtlarına ve geride bıraktıklarına bakarak ne kadar değerli olduğunu anlarız....kemal hocam sizi tanımıyorum ama tanışmak o eşşsiz o bulmak mümkün olmayan tecrübeli sözlerinden bilgilerinden istifade etmek isterdim.....gerçi senin kadar olmasada şule ablamda burda bir nişane...iftihar et evlatlarınla her babaya nasip olmaz bu evlatlar,,evlatlarında seninle iftihar etsin her evlada böyle baba nasip olmaz..... mevlam doğrunun yanındadır....sağlıcakla kal kemal baba...allah yardımcındır merak etme...sağlıklı günler dileyerek o tecrübeli ellerinden öpüyorum.......varol .......eğitim sistemiinin sen ve senin gibilere çok acil ihtiyacı var..sen çınar gibi ayakta ol sana bakanlar eğitim nedir görsünler....sevgilerimle.....'
Her kelimesi hazine değerinde olan bu paylaşım için Şule hanımın şahsında Hocamı tebrik ediyorum. Saygılarımla hocam...
GÖZYAŞLARIYLA OKUDUM DÜĞÜMLER ATILDI BOGAZIMA NE DESEM AZ YAZDIKLARINA BABAM CANIM BABAMA YAZILMIŞ HER BİR KELİME TAA YÜREĞİME İŞLEDİ ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM ÇOK ŞEYLER SÖYLEMEK İSTİYORUM TIKANDIM KALDIM ABİM SUSTUM DEVLEŞEN YAZILARINA NE YAZSAM AZ SEVGİLERİMİ SELAMLARIMI GÖNDERİYORUM ...GÜZEL GÖNLÜNE SAĞLIK..
ehhh ustamdan harişka bir çalışma...
güzel paylaşım...
hayattan ve yürekten...
selam ve saygılarımı gönderiyorum....
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta