Koca Yürekli Dursun Ali Şiiri - Özgehan ...

Kırşehir'in bir köyünde
Koca yürekli bir adam Dursun Ali.
Fakir, gönlü zengin, gururlu
El açmadı, medet ummadı kimseden

Herkese gülücükler saçar
Gel gör ki belli etmezdi kimselere
Kan ağlayışını içinin...

Gurbet yolları gözüktü sonunda
Bıraktı iki çocuğu ve eşini geride
Bir trenle taşı toprağı altın şehir İstanbul'a
Sevdiklerine el sallarken
Saklanan gözyaşları

İş bulma umuduyla gezer
Yağmurda ıslanan eski ayakkabılarıyla
Mücadele edercesine hayatla
Sönmez gözlerindeki umut ışığı

Sonunda bahçıvan oldu bir Konakta
Köylü diye hor görürlerken onu
Bilmezdi hiç kimse saatlerce ağlayışını

Konağın güzel kızı Neriman
Gözüne kestirmişti onu
Hiç ihanet edebilir miydi?
Geride bıraktığı biricik aşkına.

Neriman vazgeçmeyecekti.
Reddedilince kirli bir oyun oynadı ona
Saklayıp Dursun Ali'nin çantasına mücevherlerini
Arayıverdi ''Hırsız var'' diye Polisi

Sonrası gamlı mapushane köşelerinde
Boşa geçen yıllar suçsuz yere
Ekmek kavgası için geldiği İstanbul'da
Umutları hayalleri vardı oysa.
Bir gece ansızın sonu oldu Kanser hastalığı
Koca yürekli yiğit Dursun Ali'nin