Koca Yürekli Adam Şiiri - İrem Aslan

Sen iyi diledin diye, iyi olmuyor geceler..

Ve inan, fani kainatlı sevdiğim ,inan ,
Ay vurmasa ,gökyüzünün orta yerine ,
Ölmüyor düş kırıklıkları ,yıldızlar kayarken .

Ve ben bilmediğim kaç kat gezegen varken
Dünya gibi koca yerde ,bir seni sevmişim..

Otur da o eskitme, kurtlanmış tahtında birgün
Ortaya dök, tüm sevişlerini de ,düşün istersen.

Güneşi gözlerinde doğurmuş Rabbim
Bir beni ısıtmak için,
Ve ben sana bakarken..

Ve sen ısrarla yakmak istiyorsun gezegeni,
İçinde ben kaybı ,ihtimalini dahi,göze alırken,

Hayretle seyrediyorum öfke nöbetlerini..
İnadın arşa çıkıp ,el sallarken ,
susuyorum sana..
bu susuzluğum;
deryada gezen sana anlamsız gelirken,
Tutuşmak istiyorum yaktığın ateşte ,
ne saçma!

Bile bile tutsak,gözü kara aptallık daniska
Ne sanıyorsun ki kendini ?
ey koca yürekli adam!
Yüreğinin her köşesi ,benim sevdama hasta.

Bilirsin kimse sevemez seni,ilhamım gönlüm
Seni oraya alırken ,müebbet yemiş ömrün.