Bilmem nasıl sığar mezara yürek?
Nasıl toprak olur,ne vakit çürür?
De ki; kutsal,kutsal olması gerek!
O yürekle insan, Rahman`a yürür.
Bilmem nasıl sığar mezara yürek?
Umut, hayal kalmaz, bedenle erir
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bilinir, evet... Ama 'unutkandır' insan... En çok bildiğini bile unutur... Bunda, 'ölümün zamanını bilememenin de' etkisi vardır elbet...
'Ölümü yakıştıramaz insan...' Hangi yaşta olursa olsun, her ölüm erkendir... Çünkü 'tüm isteklerini gerçekleştirip, artık ölebilirim' diyen görülmemiştir...
Her zamanki gibiydi, güzeldi şiir.. Kutlarım Hatice Hanım..
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta