Baktığında ürktüğün atıyor sırtındakileri,
Yamaçlardan aşağı yuvarlanıyor,
Toz toprak değil,çamura karışıyor gözyaşı,
Koca koca çınarlar yuvarlanmakta doruklardan,
Sırtında kalmayınca sakınacak korunacak,
Gün vurup yağmur değen de canı yanıyor,
Parçalıyor oluştuğu dağları yıkıyor kayaları,
Koca yüreği harman yeri dağıtıyor kendini,
Dünya dönüyor, evren küçülüyor gitgide,
Farkında mı insanoğlu birbirini yemekten,
Dünya malı için yaşayanlar uzatabiliyor mu,
Yaşamı ya da görebiliyor mu başına geleceği,
Kayıt Tarihi : 17.1.2013 19:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!