**Koca Seyit. Şiiri - Yahya Garip

Bir savaş düşünün, yedi düvel orada
Yedi düvel kumandasına selam, Seyit onbaşı da.
Yar ve yarda mesafe, yetmez esasın da,
Bir destanın noktasına tabyalardan ateş düşürün.

Demirden Tanrı mı? Yüzen gemiler,
Ejderden kopup buraya gelmişler.
Topsuz tüfeksiz toprak dövemezler,
Barut kokusunda papatya bekleyenler.

Dünyanın merkezi değil mi? Canım gibi Anadolu
Zorlanıyor kapısı, bir Çanakkale bir Gelibolu.
Peygamber kaybetmişler ki almak isterler İstanbul’u,
Demir yığınları top dolu tüfek dolu Anzak dolu...

Bilmezler… Bilemezler… Geçemezler…
Ne Çanakkale’yi ne Gelibolu’yu
Ne de…
İsimleri bilinen, bilinmeyen, binlerce Mehmet’leri
Bir Seyit onbaşı vardır. Onu da bilemezler

Ödülü, savaşın ortasında verilen izin iken,
Yemedikleri ikinci tahin, sofra da gülsüz diken.
Canı ve cananları uğruna vatanını çok seven,
Mehmetler gibi, ölmeden cephe terk etmeyen.

Hep yiğit dolu bu Anadolu...
Bak işte Çanakkale, bak işte Gelibolu...
Mecidiye Tabyası Seyit'imin yolu,
Seyit'im Mustafa Kemal'in güçlü kolu...

Hey gidi KOCA SEYİT, günah gitti senden,
Mecidiye Tabyası kurulmuş, Hasan’dan Hüseyin’den.
Yetiş ya MUHAMMED, İstanbul gidecek elden,
On altı Mehmet şehit oldu, Uzaklaştı Seyit’ten.

Niğdeli Ali çavuş ve Yüzbaşı Hilmi bey
Haykırdılar gök semaya, hey KOCA SEYİT, hey! ..
Tabya da o an... Çare bile çaresiz iken
İki yüz yetmiş altı kilo, değil mi, o şey?

Yedi düvel ibret olmuş cemalim bakar,
Bir komutan ki cehenneme yan bakar.
Seyit onbaşım toprak yığınından kalkar.
O gülle ki, cehennemi savurur yakar.

Derman geldi dizlere, Seyit attı üç adım,
Kucağın da taze kuzu oldu, top patların.
Vuruldun dümeninden denizin ortasında OCEAN,
Selamı var on altı şehidin Mecidiye Tabyasından.

Bir tokatta sen vurdun, hey gidi Koca Seyit,
Hakkını helal etti o gün sana on altı şehit! ..
Niğdeli Ali çavuş, Yüzbaşı Hilmi bey destana şahit,
Anlatmaya yetmez seni, bin şiir bir lahit! ..

Çanakkale’den Marmara’ya ırmak olmuş akar deniz,
Yedi derya akar, her gün akar, tavaf eder tertemiz.
İki yüz elli üç bin Mehmed'im orada şehidimiz,
SEYİT ONBAŞI, gururla bak semaya, işte istiklalimiz.

Bu dünya ibret için döner durur,
İki yüz elli üç bin burada ibret olur.
Yetmiş milyon bugün sana selam durur,
Bir Seyit ki, Mecidiye de güç olur derman olur.

Durmaz... Durduramaz... Durduramazlar
Çanakkale'ye inanın bir daha uğrayamazlar
Destanların en büyüğü, Seyit'i unutamazlar
Koca Seyit rahat uyu, mahşere kadar buraya yaklaşamazlar...

Balıkesir Havran, doğumu Çamlık Köyü,
Osmanlıdan bugüne Türk’ün övünç ünü,
Seyit… Koca Seyit, o savaşın gücü,
Destansın, rahat uyu, elini öpeceğim mahşer günü! ...

Peygamber hırkası yakışır sana,
Gürültü hengame duyruldu cihana,
Çanakkale de selam durur sultan Fatih sana,
Destansın Koca Seyit, elini öpeceğiz mahşer günü.