Koca Seyit Onbaşı'ya..

Düşman gemisi gelip, dolmuştu boğazlara,
Bir tarih yazmak için kana kan, cana canla,

18 Mart sabahı boğazlara çıkarlar,
Bir metrekareye altı bin mermi sıkarlar..

Siperleri devirip, göklere savurdular,
Sade toprağı değil, canları kavurdular..

Batarya yiğitleri sığınağa girmeden,
Cepheye toplar yağdı, bu düşman gemisinden,

Yerin kabarmasıyla, Seyit’in ayağı kaydı,
Kulağında uğultu, genzinde acı vardı..

Şehitlik mertebesi nasiptir aslanlara,
Morto koyu kabarmış, sahip olmaz canlara,

Atılan bombalardan, toplar da nasibini alır,
Sadece vinci kırık, eski bir top sağ kalır..

Yiğitler bitene kadar “Ocean” ateş kusar,
Koca Seyit bir katile, bir kırık topa bakar..

Koşarak etrafında sağlam bir mermi arar,
O anki düşüncesi” olsam bir işe yarar.”

Toz toprak içersinde üç tane mermi bulur,
Merminin ağırlığı yürekleri kavurur..

Koca Seyit “ya Allah” diye kavrar mermiyi,
Niğdeli’nin yardımıyla sırtlar koca mermiyi,

Kemik çatırdısıyla, altı basamak çıkar,
İlk mermi gider ama, biraz uzağa batar,

İkinci mermi ise zırhlıya ulaşamaz,
Artık yorgun düşmüştür zamanla yarışamaz..

Son şans diye üçüncüyü ateşlemeyi başarır,
Gemi arka kısmından derin bir yara alır,

Geminin dümen tertibatı darbe alıp,bozulur,
Gemi gemi değil de sanki fırıldak olur..

Kontrolden çıkarak,ortalığı harmanlar,
Nusret’in döşediği büyük mayına çarpar..

Kağıttan bir kayık gibi yırtılır koca gemi,
Çanakkale boğazı olur düşman kefeni,

Cevat Paşa koşa koşa yetişir bataryaya,
Bir kırık topa bakar, bir de delikanlıya,

Alnından öper Seyit’i onu onbaşı yapar,
Koca Seyit sıkılır, yine önüne bakar..

“Nasıl kaldırdın” diye çevreden soranlara,
Yaradan dan nasip bu, aziz şehit canlara..

O günün mükafatı iki tayını olur,
Seyit onbaşı o tayınla fakiri, açı korur..

Köyüne döndüğünde daha soluklanmadan,
Ayvalık ve Edremit’e girmişti zalim Yunan,

Kapıp ta silahını, yine dağlara çıkar,
Ne kahraman olmaktan, ne de savaştan bıkar,

Yaralansa bile cephelerden çıkamaz,
Ölmek istese bile asla şehit olamaz..

Köyün imamı der ki: üzülme Seyit kardeş,
Öyle kullar vardır ki, onlar şehitlere eş..

Ne bir maaş arzular, ne bir madalya alır,
Öldüğünde varislerine şanı, şerefi kalır...