Koca seyit Şiiri - Turgay Coşar

Çanakkale mahşeri yaşadığı tarihti,
Yürekler buzlanmıştı taş gibiydi her yiğit.
On aslana eş asker taşıdığı tarihti,
..........Habersiz gözlenmişti tutup ilahî kayıt;
..........Zaferler özlenmişti, hey gidi Koca Seyit!

Kapkara bir sabaha ateş kusarken savaş,
Ölüm çığlıklarında kalıp susarken savaş.
Mevzilere yönelse sinip pusarken savaş,
..........Şafağa gizlenmişti destanında her beyit;
..........Hayretle izlenmişti ardından Koca Seyit.

Boğazı cehenneme döndürdükçe zırhlılar,
Karşı ateşi gökte söndürdükçe zırhlılar.
Tepelere topları bindirdikçe zırhlılar,
..........Tarihe düzlenmişti onaylanan bu teyit;
..........Aşk ile sözlenmişti vatana Koca Seyit.

Her patlayan gülleler toz ve duman kaldırdı,
Mehmetçik göğsündeki iman ile saldırdı.
Vurduğu düşmanlarla koca umman doldurdu,
..........Daha da hızlanmıştı verilen ders ve öğüt;
..........Yurduna sızlanmıştı hırslanıp Koca Seyit.

Mecidiye yerle bir, vinçler harap olunca;
Kilitbahir Çölü' nde umut serap olunca.
Bu aziz vatanıma bin can türap olunca,
..........Azmi filizlenmişti boy verdi ulu söğüt;
..........Dev gülle nazlanmıştı bakmadı Koca Seyit.

Nihayet tek hamleyle top güllesini sardı,
Olsa İngilizler'in ellisini asardı.
Topa sürüp gülleyi son sillesini vurdu,
..........Umutlar közlenmişti bütün düşmana ait;
..........Yalnız omuzlanmıştı zaferi Koca Seyit