Koca Seyit Şiiri - Derya Altıntren

Anafartalar,
Kilitbayır, Bolayır
Toprak bakır rengi
Fırtınalar kopuyordu
Yer yerinden oynuyordu sanki…

Bir gürlemeyle
Şahlandı Mehmedim
Allah! Allah!
Sesleriyle
Ayaklanmıştı Vatan! ..
Dimdik Duruyordu;
Erzurum, Kars, Edirne,
İzmir, Diyarbakır, Rize…

Ve yağmur başlamıştı
Usul usul
Yağıyordu Şehidimin üstüne…

Buradaydı tüm Vatan;
Türk’ü, Kürt’ü, Laz’ı, Çerkez’i,
Askeri, köylüsü, öğrencisi…
Tek bir vücut oldular
Ölüm onlar için
Bir hiç!
Ama Vatan her şeydi! ..

Haykırdı içlerinden biri;
“Ölsek kıyamet mi kopar! ”

Sis çökmüştü cepheye
Demir ve barut kokuyordu Mecidiye…
Düşman yaklaşıyordu sinsice…
Güçlüydüler!
Çöktüler üstümüze…

Devasa gemileriyle
Sarmışlardı boğazı
Her şeyleri tamdı
Torbada keklikti Çanakkale…
Ama unuttukları
Bir şey vardı;
Seyit bekliyordu onları…

Ve bombalar
Patlıyordu ardı ardına
Yağmur, mermi olmuş
Yağıyordu üstümüze…
Ahmetler, Mehmetler, Recepler
Hasanlar, Hüseyinler
Koşuyorlardı ölüme…

Yüreklerindeki Vatan aşkı
Gözlerinden okunur Şehidimin
Çanakkale namusum
Çanakkale her şeyim
Çanakkale geçilmez
İzin vermez Seyidim!

Atatürküm bakar uzaktan
Yıldırımlar çakar gözlerinde
Korkusuzdur Mehmedim
Korkusuzdur Seyidim
Koşar düşman üstüne…

Kilitbayır toz duman
Yanıyor sanki cihan
Topa tuttu mevzileri
Acımasızca düşman…

Canlandırıyorum beynimde
Nasıl kaldırdın o ağır mermiyi
Nasıl isabet etti
Vurdun hain gemiyi
Sen yaşadın o kutsal vakti
Bir sen biliyorsun
Bir sen bileceksin gerçeği
İşte Türk’ün imanı
İşte Vatan sevgisi…

Duyuyorum;
Boğazın derin sularında
Saklıdır haykıran sesin…
Dalgalar vurdukça kıyıya
Coşkuyla çarpar kalbim…

Çanakkale namusum
Çanakkale her şeyim
Çanakkale geçilmez
İzin vermez Seyidim!