Dur,
Dur ve dinle,
Elif kızın türküsünü dinle
Ne güzel de yankılanıyor sarnıçta
Donuk bir hayalin ardında
Anıları yanında…
De gidi de,
De gidi de Koca Sarnıç
Damla damla biriktirdiğin sular
Koyuna can,
Çobana can…
İçinde yaşıyor, eski aşklara duyulan heyecan…
Evler,
Yıkık evler,
Yıkık evler sıralanmış taştan
Koca Sarnıç ağlıyor yavaştan…
Bir duaya,
Bir duaya hasret
Köy mezarlığında yatanlar, her yaştan…
Bir patika yol geçer
Taşlardan kayalardan
Kurumuş, kavrulmuş topraklardan…
Bir kubbe göğe selam verir…
Yağmurla gelenler, doluyla gelenler
Koyuna can,
Çobana can...
İçinde yaşıyor, eski aşklara duyulan heyecan…
Elif Kız,
Bir eda bir naz ile
Yanından geçer sevdiğinin…
Elinde, kulpu kırık testisi,
Cana, can verir…
Can alıcı gülümsemesi…
Koca sarnıç,
Koca sarnıç yıpranmış, anıları taze
Mandıranın meydanına bakar
Bakar, o küçük düze…
Meydanda yaşlı bir kavak
Sallanır esen rüzgârla…
Dibinde, kollarını açmış bir efe
Zeybek oynar, Elif’le göz göze…
“Koca kavak sallanıyor aman aman yerinden aman yerinden”
“El ayrılsa ben ayrılmam aman aman yârimden aman yârimden”
De gidi de,
De gidi de Koca Sarnıç
Damla damla biriktirdiğin sular
Koyuna can,
Çobana can…
İçinde yaşanır, eski aşklara duyulan heyecan…
O8.09. 2015 Turgutreis
Berkant Çandar
Kayıt Tarihi : 24.10.2019 00:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!