Koca Reis Şiiri - Bekir Ürkmez

Sivas’ta bir yiğit doğdu.

Mapus damlarında işgence gördü!

Onun siyaseti yanlız davası içindi.

Şehit olmak ona töre mirasıydı.

Nice koca çınarlar ona sırdaş oldu.

Onun kutlu bir yolu vardı.

Yolda kalana yoldaş olurdu.

Yazıcıoğlu vatanı sahiplendi!

Onun ülküsü cihanı titretti.

Mazlumlara umut zalime korku saldı.

Onun bir hayali vardı, yarım kaldı!

Alperenler onu hiç unutmadı.

Vatanı için sevdasını oğullarını bıraktı gitti.

Soğuk zindanlarda bedeni yenik düştü.

Dilinde ve yüreğinde sadece vatan vardı.

Yazıcıoğlu vatanı sahiplendi!

Devlete hiç bir zaman başkaldırmadı.
Onun yüreği onun derdi bir başkaydı.
İnsan oğlu geç anladı ama ne fayda eder.
Koruyamadık seni Koca Reisim!

Kar taneleri seni bizden aldı.
Bu gençlik her gün daha ilerde oldu.
Bu meclis seni unutmadı.
Bu vatan seni unutmadı Koca Reisim!

Bizlere emanet ettiğin bu ülküyü.
Daha ileriye taşıyacağız.
Mekanın cennet olsun muhsin başkanım.
Her gül vaktinde solarmış.

Günler pervane olmuş.
Bu vatan bir reis tanımış.
Bu millet bir yiğit görmüş.
Adı Muhsin Yazıcıoğlu!