Halkın ozanıydı, halktan biriydi,
Göçtü bu dünyadan Koca Mahzuni.
Başkaldıranların yiğit eriydi,
Geçti bu dünyadan koca Mahzuni.
Elinde sazıyla durmadı gezdi,
Korkmadan haykırdı gerceği yazdı.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Sabit Abi; 'Mahzuni' şiir in de çok anlam yüklü... saygılar (Özmamaıkoğlu-Gülşehir)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta