Koca Kaptan Şiiri - Orbay Eken

Sabaha kadar dalyanlardan ağ çektik
Şişeler geçirdi bizi eve kaç kez
Denizin ortasında dubaların üstündeydi sohbetimiz
Tepeleri örterdi sırtımız yaslanınca gemilere
Gecemiz geceydi bütün gündüzler gibi
Bir tek bizim fenerimiz yanardı kuşluk vakti
Martıların naralarını bizden başka anlayan yoktu
Yağda kızaran balık gibiydi yüreklerimiz
Birdi!
Kocaman gözlerin orkinosları kızdırırdı
Oysa denizin gözleri vardı sende...
Tuzlu bedenlerimiz kaç kez kavuşup güreşti
Yamandır koca deniz
Yaman!
Motorları yarıştırdık çocuk olduk
Senleyken ben unuturdum dertleri
Benimleyken sen
Gömüldüğünde sulara hiç çıkmayacak der
Denizle evlendirirdim seni
Başını çıkardığında sudan
İyi oldu geldiğin der balıklara ilişirdim
Kendimi zor tutardım üzerindeki yosunları görünce
Severdim seni be koca kaptan
N’olurdu denize kaçmayıp
Vurulmasaydın! ..