Palamar Şiiri - Dağlar Özügüç

Arzuları palamarla demir kazığa sabitleyenler
Hayatı bari bir tek umuda bağlamasaydılar
Bu dünya öyle bir yer ki yaranı gösterirsen pişman ederler
Güven ve birlik olduktan sonra her şeye katlanırız
Biz gönülden bağlıyız dost meclisine
Dayanırız her türlü arkadaş yüküne
Bir tek gönül el vermez dostun acı sözüne
Kumsaldaki martılar bile denizi bekler
Okyanus dalgalı diye küsmez denize
Biz derdimizi anlaracak yer bulamadık
Tüm hatipler sanki doğuştan ya kör yada lal
Her yürek sevmek ister anlaşılmak ister
Aşka sadece güzellik lazım değil
Aşka güçte yakışır zaafta
Gücüm inancımdır zaafım sensin
Aşk mabedinde karar çoktan verilmiş
Bu iş bitmiş kim ne derse desin