Bir hüzündü koca dünya,
ne sagı belli ne solu.
Kocaman urbanın içinde konuşan yaralı bir insan oğlu:
Yırtık düşlerimin, kifayetsiz sözlerini sarfettim bunca sene.
Bahara hasret yaşarken kışa mahkum ettim yüreğimi yine
Oysa
oysa
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta