Sıyrılıp gururumdan soyunup ruhumdan tapınıp tanrıdan bir armağan gibi sevmedim mi seni ben
Uzanıp yatağına kavrulup sıcağınla kıvrılıp kucağında yanıp yanıp sönmedim mi yine ben
Neyleyim olacağına varır her şey diye şükredip olanla yetinmedim mi hiç şikayet etmeden
Aynıyım hala değişmedim ki hiç ben aynada gördüğün yabancıya sor bir sen sahi kimdi değişen
Dağ gibi dimdik duran o adam düştü gözümden bir koca dev devrildi bütün ihtişamıyla yerinden
Üzülmedim sanıyorlar tek damla yaş düşmedi gözümden diye oysa ki ne denizler taştı içimden
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
