Koca Çocuk..... Şiiri - Yılmaz Boğa

Bu kadın uyumadı
Döndü durdu yatağında
Kıvrandı bilmediği acılarla
Ağladığı da oldu bazı geceler
bir yanda anası bir yanda bacısı
Her defasında başka olur sancısı
Başka olur acısı dediler
Aylarca onu böyle teselli ettiler

Körolası fakirlik
bükmüştü zaten boynunu
Yoksulluk bir yana
Nerede nasıl doğuracaktı yavrusunu
Kıvrandı durdu çoğu zaman
Dişine taktı canını
Gündelikçilik yaptı
Kimbilir daha nice işlerde çalıştı
Aldırmadı
herşey yavrusu için di

Sonunda nur topu gibi sen doğdun
Hiç düşündüğün oldu mu
Hakkını ödemeyi bu kadının
Başka kadına değiştin
Bir tane daha anan olmaz bilemedin
sesini yükselttin O na utanmadan
Doğurmasaydın dediğini de duydum senden
hiç sıkılmadan

Büyüdüm sanma kendini
Vefasız koca cocuk
Ana kalbi büyük olur
Hem de sabırlı
Beklemezler bizden ne incik
ne de boncuk
Bir lokma yavan ekmek doyurur onları
yaşam sığınağıdır analar
Nereye gitsen yüreği seni gözler
seninle hep mutludur onlar
Yeter ki biraz sevgi
biraz şefkat göster

Sydney......7.3.2011