Sonbaharda sabah saat dörtte
Kuzey rüzgarlarında savrulup düşen
Koca çınar yaprağıyım
Düşerim tepe takla baş aşağı
Dallar tutamaz beni
Tomurcuk idim filizlendim,açıldım
Kuşlara yuva,yollara gölge oldum
Şimdi sararıp soldum
İnan artık yoruldum
Hayatım bitti,düşüyorum
Daldan dala çarparak
Ömrümce üşümedim
Oysa şimdi üşüyor gibiyim
Galiba üşüyorum
Ölümün soğukluğu yüreğimde
Acısı içimdeyken sevdanın
Şimdi son nefesimdeyim
Canıma değen ilk yağmur tanesi
Ölümü hatırlatıyor bana
Oysa daha dün
Daha demincek
Can veriyordu bedenime
Toprak annemin elleriyle,hayat oluyordu bana
Sonbaharda sabah saat dörtte
Kuzey rüzgarlarında savrulup düşen
Koca çınar yaprağıyım
Düşerim tepe takla, baş aşağı
Dallar tutamaz beni
Aşıklara şahit olan bedenimle
Ebediyete yol alıyorum
Ve toprakla bütünleşiyorum
Sabahın soğuk,titrek,ölüm kokan ellerinde
Can veriyorum!
Kayıt Tarihi : 8.4.2010 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzündü
Ama neylersiniz ki ...
Kutlarım çalışmanızı
Saygıyla
Fatma Hatun Esen
Hüzünsüz günler dileyerek kaleminiz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (61)