Koca Çınar Ağacı Şiiri - Ahmet Kara 4

Onunla sevindim ben; gölgesi mübarektir
Kalbime gül verendir, koca çınar ağacı.
Sevgilerde demlemiş, aşkla içmek gerektir
Ağzıma bal verendir, koca çınar ağacı.

Gölgesinde içilen, çayla başlar mazimiz
Altında serin hava, hiç bitmesin yazımız
Havasında oynayıp, terledikçe yüzümüz
Dalından yel verendir, koca çınar ağacı.

Yorgun olsa da hali, huzur verir yarlığı
Cıvıl cıvıl kuşlardan, bozulmaz nazarlığı,
Bir saba makamıdır, gönüllerde varlığı
Vuslata yol verendir, koca çınar ağacı.

Bilge bir ağaçtır o, tarihine hor bakma
Gölgesinde nefes al, ceddine kötü çıkma
Sağlamlıktır simgesi, kutsal abide yıkma
Öksüze kol verendir, koca çınar ağacı.

Bana bir yer verseler, bir çınarın gölgesi,
Huzurla iştah açar, kuşların coşkun sesi,
Tertemiz havasında, bitmez aşkın bestesi
Sazıma dil verendir, koca çınar ağacı.

O çınarın altında, ne varsa bil ruhumda,
Sanki beni çağırır, her akşam gül-şahımda
Şurada neyim kaldı, gelen yaz, son ahımda
Yangına sel verendir, koca çınar ağacı.

A yazılmış gövdene, bu aşıklar hep böyle,
Bu nasıl bir eziyet, sende gel bunu söyle,
Senin altında doğdum, seninle cihan eyle,
Devlete dal verendir, koca çınar ağacı.