Koca Çınar Şiiri - İsa Kahraman

Bir Koca Çınar'ın gölgesindeyim,
Çınarın yanında, FİDANI güzel.
O bir Koca Çınar, çınarcık yanda,
Yüzlerce çınarlı, MEYDANI güzel.

Şöyle bir tepeden gördüm çınarı,
Çevre bereketli, ya bal, ya arı,
Çınara saygılı hep insanları,
Hep çınarla dolu ORMANI güzel.

Oralarda hayra dönüyor, şer'ler,
Çınarın yanında uçar kederler,
Çınar fidanına çınarcık derler,
Çınar şifa dolu, DERMANI güzel.

Çınar yaprağını alsan eline,
Kokla, benzetirsin, gonca gülüne,
" KESENİ KESERİM, BÖYLE BİLİNE "
Demiş Fatih sultan, FERMANI güzel.

Yanaşırsan, çınar, sana yanaşır,
Sevgi arayanlar ona ulaşır,
Yol kenarı çınar, deve yük taşır,
Hep sevgi taşıyor, KERVANI güzel.

Ben orda sevdama, altın taç ördüm,
Derdin, kederlerin defterin dürdüm,
Yirmidört saatte, sekiz kez gördüm,
Çınarın sefası, DEVRANI güzel.

O Cennette nasıl, geçiyor zaman,
Öyle bir şerâit, vermiyor aman,
Ben " Koca Çınarım ", İsa Kahraman,
Sadık Akgül gibi, CİVANI güzel.