Koca Çınar Şiiri - Selim Can

Kapım açık hadi gel,
Kollarım yılların yorgunu oldular seni beklemekten,
Samanyolunu kaç defa saydım hem baştan sona biliyor musun
Durma koş, ömrün sonu çok yakın…

Birgün sensizken yaslandığım şu koca çınar,
Ne dedi biliyor musun;
Gözlerinin parıltısında aydınlanacağım,
Ruhunun sevdasıyla yeşereceğim,
Ama sen duyurmak istediğin sesi haykırsan da,
Gökyüzünde asılı kalacak,
Tıpkı şu sonbaharda beni terk edip giden yapraklar misali,
Savrulurken bir bir hayallerin,
Bu sana sevdalı gölgemden yaslı kalacaksın…

Bana neden sevda rüzgarı getirmiyorsun sen dedim sözün sonuna,
Yıldızlara hasret baktığım her sonsuzlukta,
Hani şöyle bahar rüzgarlarıyla dolu olanından,
Keşlerin içtiği dar sokaklarda,
Kovalıyorsun ama yakalamamaya inatla,
Simitçi tezgahında satarken beni,
Anlamaktan uzaksın dediğimi duyuyorum…

Körler ülkesine sen hiç gittin mi söyle o zaman sen bana,
Peki dilsizler dergahında hiç çıt duydun mu,
Oysa nice gürültüler, nice maviler vardır o sofrada,
Yaşam denilen kimisi azap, kimisi çıkmaz olan,
Seni beklerken usandığım bu yalnızlıkta….

14.07.2012 Selim Can