Ömrümden sayfalar kopuyor acıtırcasına hergün,
Pervasızca uçuşuyor dağılıyor yelin içerisinde,
Rüzgarın eteğine sarılıyorum, hatıralar ellerimde,
O Durmadan esiyor soluklanmadan bir nebze,
Koca bir çınar beklediği yelin içine salınmış gidiyor,
Çevresinde usulca fidanlar ağlıyor, onu yâd ediyor,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta