Beklide zamansız çalmıştı
Kapıyı ölüm
Bir gün geleceğini biliyorduk
Ama o hep zamansız geliyordu
Ve onca yaşananlar
Bir film şeridi gibi
Geciyordu gözlerinin önünden
Ey koca çınar
Devriliyorsun işte
Zamansızca kapını çalan ölüm ile
Devriliyorsun..
Ve tüm evi yasa boğuyorsun
Ağıtlar yükseliyor
Sen ebedi yolculuğa çıkarken
Konu, komşu herkes ağlıyor
Ne kadar iyiydin be
Ne kadar da güzel gülerdin
Ey koca çınar
Ama şimdi
Herkes ağlıyor senin için
Sende ağlamışsındır
Gidenlerinin ardından
Ve senin ardından ağlayanlar için
Bir zamanlar sen gülüyordun
Oysa şimdi onlar
Senin için ağlıyorlar
Sen ebedi yolculuğa giderken
Ve benimde
Şair yüreğim sızlıyor
Ve o güzel gülüşün geliyor aklıma
Tutamıyorum kendimi
Ve bende ağlıyorum
Senin ardından
Ey koca çınar…
Kayıt Tarihi : 14.9.2008 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Kızılkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/14/koca-cinar-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!