Koca Çınar Şiiri - Salih Kocabaş

Barza’yı diyar diyar gezdi,
Dürüstlüğüne herkes sevdi,
Sevgiyi isteyene verdi,
Hastalanınca hüzünlendi.

Geze geze gönül yoruldu,
Gün gün sağlık sıhhat bozuldu,
Koca Çınar onmaz dert buldu,
Eş dostla helalleşir oldu.

Derman kalmadı gezmeye,
Dizler tutmadı yürümeye,
Koca Çınar yazı neyliye,
Yatakta unuttu gülmeye.

Âşık Salih oldu pervane,
Evlatlarsa deli divane,
Alında terler tane tane,
Koca Çınar gider Rabbine.

Durmadan şahadet okurdu,
Son nefeste siması nurdu,
Koca Çınar’a vefa onurdu,
Dualarla mezara kondu.

Sanmayın dostlar dünya direk,
Bakın dünyaya titreyerek,
Koca Çınar’a dua gerek,
Yaşayalım Allah diyerek.