Koca çınar Şiiri - Ömer Sevim

Bir perşembe gününün şafağında
Beyaza bürünmüş minareden
Bir sela sesi yankılandı
Köyümün semalarında
Bir koca çınar devrilmişti
O nur yatağında

Oda kapattı hüzün defterini
Ardından bir sürü hatıra bırakarak
Oda gitti ebediyete doğru
Ardından bir fırtına kopartarak

Sanki
Yeryüzü kıskanıyordu onu
Beyaza bürünmüştü dağ, taş
Toprağı tercih etti bize
Şimdi yalnız topraktır ona arkadaş

O'ndan geldik yine ona döneceğiz
Sanma sen ey dede burda sefa süreceğiz
Ama bu gün ama yarın mutlak yanına geleceğiz
Yanına gelene dek sözlerinle ey dede
bazen güleceğiz bazen hüzünleneceğiz

Seni toprağa verirken
Usul usul kar yağıyordu semadan
Biz yüreği yaralı ayrılırken mezardan
Şefaat diliyordu dudaklarımız
O serveri cihandan