Koca Çınar… Şiiri - Gümüş Öztürk

Koca çınar…
Heybetli endamlı yâr…
Gövdende Yıllanmış özlemler,
Dallarında barınan demirden sırlar
O koca gövden, dayanmışken asırlar
Seni yıldıranlar,
Şu asi rüzgâr,
Yoksa yağan yağmurlar mı?
Kolların kırılıp düşmüş,
Yaprakların sararıp solmuş…

Kim kırdı seni?
Kimler incitti.
Yokluğun girdabında bulmuşken beni
Yalnızlık mı titretti,
Kalın kabuğunun altında ki pamuk yüreği.

Kaç beden serinlettin gölgende
Kaç çocuğu gülümsettin,
Nice kışlar tükettin de
Bahara mı yenik düşecektin
Açmaya namzet tomurcuklar var
Ömür kökünün, göveren sürgünlerinde

Kaldır yine başını arşa
Sil, at mazide senden başka ne varsa
Ufka bir bak, göreceksin
Elbet sende güleceksin
Mutlak o güne ereceksin
Yıllar seni eskitemeyecek
Sen yılları eskiteceksin…