Koca Çınar Şiiri - İrfan Kayagil

Hey gidi koca çınar, ne yıllar gördün sen
Köklerin toprağı kavramış, rüzgar eserken
Daha sıkı sarıl, yüzlerce yıllık dostuna
Hayvanlarda sana sığınır, güvenemezdi postuna

Dilin olsa da anlatsan hatıralarını bir bir
Belli konuşamayan dallarını kurtlar kemirir
Ya birer çiçek gibi salınan yaprakların?
Şahididir tarihte yaşanan en büyük aşkların,

Çok sıcaklar gördün sen, dostluklar kadar
Nice kışlar yaşadın, pişmanlıklar kadar
Her yılın ayrı bir hatırası gövdene kazılmış
Bilinmez şimdi neredeler, hangi sevdalıların ismi yazılmış

Güneşi tutmak istercesine, yıllarca bekledin sabırla
En büyük sendin, koca gövden bir zaman incecikti, hatırla
Binlerce göçmen kuş hep sende konakladılar,
Dünyanın dört bir yanından haberler fısıldadılar

Tanık olduğun sevdalarla olgunluğa eriştin,
Kısmet olursa, torunlarınızı da görürüm demiştin.
Sakladın binlerce sırları, dallarının arasında
Şimdi hepsi bir hiç oldu, oduncu baltasında....

Ekim 2002 Ankara