KOCA ÇINAR
Ömrünü harcadın gurbet ellerde
Yokluğun bizlere zor olur babam
Bağrını yasladın esen yellere
Ölümün içimde kor olur babam
Kabirde doldurdun attı yılını
Okşamak isterim sakal kılını
Sılaya yatırdım görmem halını
Toprağın yağdıkca kar olur babam
Eski evin saray oldu görseydin
Dostlarına ekmek aşın verseydin
Cömert elin meyvesini derseydin
Açık elin sıratında gür olur babam
Köydeki evimiz yandı kül oldu
Geçmişin izleri yanıpta soldu
Ayları devirdin yılların doldu
Baş ettin dünyayı sır oldun babam
Bacanak eyledim Kırık kalemi
İstanbul bekledim dünya alemi
Gurbetin çilesi yıktı kalemi
Sendemi toprağa yar oldun babam.
MUSTAFA KARAKAYA
Kayıt Tarihi : 7.5.2019 03:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Karakaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/07/koca-cinar-108.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!