Koca çınar Şiiri - Ersin Altun

Yaprak açmış gülümsüyordu güneşe
Yayıyordu çevresine huzur, neşe
Yaşayıp gidiyordu kendi halinde
Gel zaman git zaman derken
Kırdılar dallarını
Yoldular yapraklarını
Betona yenildi bizim çınar.

Sökülüyordu dünyanın ciğeri
Nefes alamıyordu koca çınar
Dökülen her yaprak aslında birer gözyaşıydı
Bunu göremiyordu insan
Asırlara direnen, hayaller
Bir bir gömülüyordu betona.

Yenilmişti koca çınar
Son demlerini yaşıyordu artık
Lüks hayatın kurbanı oldu.
Yükseldikçe gökdelenler
Sanki kurşun sıkılıyordu ayağına
Yanlız kalmıştı, güneş görmüyordu yüzü
Kalmamıştı sağında, solunda kimsesi
Yaşamak zor geliyordu
Betonlar arasında
Kuş uçmaz, kervan geçmez olmuştu dünya.

Içimizdeki çınarları yaşatmak dileğiyle.
Unutma sökülen her ağaç senin nefesindir
Nefesine sahip çık dünya.