Koca Çamın Hikayesi Şiiri - Kemal Bölükbaşı

KOCA ÇAMIN HİKAYESİ(yıldız belanı çamı)
Bir çam ağacı vardı,bağın ortasında,
Tek başınaydı,çok mağrur ve gururlu,
Islık çalardı,rüzgar vurdukça dallarına,
Kuşlar dahi heybetinden korkarlardı.
Gökyüzüne doğru yükselen bu çam ağacı,
Tepenin doruğunda bir yıldızı andırırdı kolları,
Kim bilir neler görüp neler geçirdi çam ağacı,
Belkide dallarında salıncaklar kuruldu,
Beşikteki bebekler,gölgesinde mışıl mışıl uyudu,
Yolcu kervanları dinlenirdi dallarının altında,
Geçmişten geleceğe çok şeyler anlatırdı şarkıları.
...
Gün oldu,devran döndü.......!
Bir gürültü koptu Yıldız Belanı tepesinde,
Dev gibi sarı dozerler! Koca Çamın dibini oydu.
-Aman! dedi Koca Çam.
-Etmeyin,duruuun.
-Ne zorunuz var benimle? biraz öteyi kazın...
Ama dinlemedi insafsızlar,kazdılar,kazdılar,kazdılar.
En sonunda dayanamadı Koca Çam,devrildi kaldı.
Şimdi KOCA ÇAMIN olduğu yerde,
Bir televizyon verici kulesi vardı.!

BULANIK, YILDIZ BELANI ÇAMI/1994