Korkmamayı öğrendim, korku nedir bilmezken …
Geceye duaydı, karanlıklarda ağlamalarım
Gözümden akan yaşlar birikti,
Gökkuşağı oldu gönlüme
Bir de renklerini donatsa gerçeğime …
Kendimi hep gidişlere alıştırmışken,
Kalmalara uyanıyorum …
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
O cesur yüreğinizde çığ gibi büyüyen şey sadece ve sadece sevgi olsun ...
Yorgunluğunuz mutluluk kahkahalarıyla son bulurken ,gökkuşağının huzur veren renkleri donatsın tüm evreni dostluk kardeşlik ve aşkla ...
Hiç bir şeye geç kalmadan ,tüm saatleriniz dolu dolu geçsin dileklerimle saygılarımı sunarım ...
Gelmelerdeyken gitmelere koyuldum
Gitmelerde tufanlara tutuldum ah!
Bu alemde ne canlar varmış, yoruldum
Aklım cana yetmez oldu, yanarım ah!..
Melek yüreklim, kutlarım. Düşündürdün, sağ ol. Annen
Şiirin tablosu oldukça güzel...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta