seni öyle sevdim ki;
ömrümü ömrüne verdim.
bilmedin yine kıymet bilmedin.
hep daha fazlasını bekledin.
düşüncesizce,bencilce tükettin beni.
vermeden aldın.
karşılıksız bekledin hepsini,
sen ellerindekilerle yetinemezken
benim ellerimdeki boşluğu göremedin...
geçmişte yaşanılanlara bakıyorum da
senin için neler yapmadım ki;
nerede yarım kaldın ki;
hangi duyguyu eksik yaşattım ki;
suçlamak istiyorum kendimi
kabahati kendime yüklemek
seni yanımda yüceltmek istiyorum
görüyomusun sana yine kıyamıyorum.
fedakarlığı yine ben yapıyorum
fakat bu defa elimden bişey gelmiyor,
suçlu seni ilan ediyorum...
tüm çabalarıma tüm çırpınışlarıma rağmen
sen tutmadın ellerimden.
başlayamadık kaldığımız yerden
bu defa sonuncu son
can çekişiyoruz,tükeniyoruz yavaş yavaş
oysa ki sen hala uzaktan seyrediyorsun
peki sen bilirsin.
yanlız şunu bil bencil sevdiğim
elimde tek kalan senden bana
tarafından alınıp yerine konmayan
koca bir boşluk...
senden sonra;
hangi yabancı tene karışsa tenim
içim üşüdü.
hangi yabancı el,hangi yabancı kol
sarsada beni,dışımı sardı içimi değil
anladım ki benden bana birşey bırakmamış
hepsini toplamışsın.
karşımdakine verecek hiçbirşeyim kalmamış.
bu kadar senle doluyken neden bu kadar bomboşum.
dolmuyor işte yerin dolmuyor.....
hangi gönülleri gönlüme aldıysam
içimdeki bu boşluk yine dolmadı.
hiçbir güzel kelime hiçbir tatlı söz etkili olmadı.
öyle bir boşluk yaratmışsın ki içimde
seni hiçbir zaman affetmeyeceğim.
affedecek olsam bile yine affetmeyeceğim...
Kayıt Tarihi : 5.9.2006 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu kadar senle doluyken neden bu kadar bomboşum.
yoruma gerek yok tebrikler...
okunacak şiirlerden birtanesi de bu
özverli anlatımıyla harikaolmuş
kutlarım şair yüreğini
her yönüyle şiir gibi şiir paylaşımı olmuş
yeniden tebrik ederim
salim erben
Koca Bir Boşluk
seni öyle sevdim ki;
ömrümü ömrüne verdim.
bilmedin yine kıymet bilmedin.
hep daha fazlasını bekledin.
düşüncesizce,bencilce tükettin beni.
vermeden aldın.
karşılıksız bekledin hepsini,
sen ellerindekilerle yetinemezken
benim ellerimdeki boşluğu göremedin...
geçmişte yaşanılanlara bakıyorum da
senin için neler yapmadım ki;
nerede yarım kaldın ki;
hangi duyguyu eksik yaşattım ki;
suçlamak istiyorum kendimi
kabahati kendime yüklemek
seni yanımda yüceltmek istiyorum
görüyomusun sana yine kıyamıyorum.
fedakarlığı yine ben yapıyorum
fakat bu defa elimden bişey gelmiyor,
suçlu seni ilan ediyorum...
tüm çabalarıma tüm çırpınışlarıma rağmen
sen tutmadın ellerimden.
başlayamadık kaldığımız yerden
bu defa sonuncu son
can çekişiyoruz,tükeniyoruz yavaş yavaş
oysa ki sen hala uzaktan seyrediyorsun
peki sen bilirsin.
yanlız şunu bil bencil sevdiğim
elimde tek kalan senden bana
tarafından alınıp yerine konmayan
koca bir boşluk...
senden sonra;
hangi yabancı tene karışsa tenim
içim üşüdü.
hangi yabancı el,hangi yabancı kol
sarsada beni,dışımı sardı içimi değil
anladım ki benden bana birşey bırakmamış
hepsini toplamışsın.
karşımdakine verecek hiçbirşeyim kalmamış.
bu kadar senle doluyken neden bu kadar bomboşum.
dolmuyor işte yerin dolmuyor.....
hangi gönülleri gönlüme aldıysam
içimdeki bu boşluk yine dolmadı.
hiçbir güzel kelime hiçbir tatlı söz etkili olmadı.
öyle bir boşluk yaratmışsın ki içimde
seni hiçbir zaman affetmeyeceğim.
affedecek olsam bile yine affetmeyeceğim...
SEVEN KALBİN BOŞLUĞUNU HİÇ BİR DUYGU DOLDURAMAZ...AMA O VEFASIZ GİDİNCE SOL YANINDA ACILAR BAŞLAR...SENİ ÜZEN ACILAR...ELBETTE SEVEN YÜREK O BIRAKIP GİDEN VEFASIZI AFFETMEZ...İNSANIN EN ZOR ANIDIR GİDİŞLER.....SEVGİ DOLU YÜREĞİNİ KUTLARIM...TAM PUAN ...SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.
TÜM YORUMLAR (3)