Dört mevsim baharsız kışı yaşayan
Bir benim sanırsın koca âlemde
Dağları sırtlamış yalnız taşıyan
Bir benim sanırsın koca âlemde
Sularla durulup sularla coşan
Elbet yorulacak gölgeyle koşan
Her yarış sonunda başa ulaşan
Bir benim sanırsın koca âlemde
Aşikâr sandığın sırlı yaşamı
Bunca yaratılan âlem boşa mı?
Bir ömür yaşayan birtek akşamı
Bir benim sanırsın koca âlemde
Emekle eğirip sevda dokuyan
Gece ezberleyip gündüz okuyan
Sevgili bağında sevda şakıyan
Bir benim sanırsın koca âlemde
Tipide terleyip ateşte donan
Öğünde ekmeği acıya banan
Tek vücut oluşmuş canında canan
Bir benim sanırsın koca âlemde
Konup göçenlerin acısı düşer
Kuşların ötüşü derdini deşer
Kaderine küsmüş zavallı beşer
Bir benim sanırsın koca âlemde
Geçirmiş ömrünü boşu boşuna
Dostun ettiğini çekmiş döşüne
Ağlayıp sızlayan kendi başına
Bir benim sanırsın koca âlemde
Suretler ak kara ışığın sönmüş
Hayatın çarkında ha bire dönmüş
Son halin kaygısı içine sinmiş
Bir benim sanırsın koca âlemde
Kalender yaşayan söylemez ele
Feryat azap verir susunca dile
O yüzden öfkeyle bakan bülbüle
Bir benim sanırsın koca âlemde
23. 03. 2007
Haşim Kalender
Haşim KalenderKayıt Tarihi : 18.8.2012 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duyguların aktarımı çok ahenkliydi..
tebriklerimle efendim...
kaleminiz daim olsun
selam ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)