KOCA ÂKİF GÖNLÜMÜZDESİN akrostiş yazm ...

“Korkma sönmez,” dedin ”şafaklardaki al sancak.”
O sancak ebediyyen baş tacımız kalacak.
Canımız, cananımız feda olsun uğruna;
Asımın nesli söz verdi, yemin etti buna.

Akif, inan ki sen de başımızın tacısın.
Kalbimizde yaşayan vatan kahramanısın.
İstiklâl Savaşımızın sivil mimarısın.
Farkındayız, teşekkürlerimiz azdır sana.

Gönlümüzdesin, bunu kalemim anlatamaz.
Örnek alıyoruz seni, kimse engel olamaz.
Ne “Seyfi Baba” ne “Köse İmam” ne de “Küfe”…
“Leylâ”, “Bülbül”, unutulur mu “Kıssadan Hisse”?
Ümit aşıladın en zor günümüzde bize,
Medeniyet (!) canavarını getirdik dize.
Ülkemiz yaktığın meşaleyle ışıl ışıl;
Zulmete düşürme yâ Rab, dönmesin o fasıl!
Dimdik duruyoruz gururla, inancımız bir.
Ey bize doğruyu, güzeli öğreten şair!
Sen şu yedi kandilli Süreyya’nın altında,
İsteme makber, uyu milletin bağrında.
Nesl-i Asımı da unutma şefaatında.