Neydi seni böyle yıkan,
Ne derdin vardı be koca adam?
Gözlerin yorgun, sesin kırık,
Omzunda taşırdın kaç fırtınayı?
Bir sevda mıydı batan güneşle,
Yoksa hayal mi, kaybolan düşle?
Hangi söz incitti, hangi köhne gece,
Hangi yara kaldı içten içe?
Anlat denince sustun hep derinden,
Düşlerin kayboldu birer birer elinden.
Kimdi seni böyle çökerten zaman,
Hangi yük kaldıramadı o omuzlardan?
Ne diyeyim şimdi sana be koca adam,
Hangi kelime söndürür yangınından?
Sen düştün ama doğarsın küllerinden ,
İçin yanar kül olur sessizliğinde kalırsın.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!