Koca Adam Şiiri - Seyhan Sevgili

Bir çocuk aslında seni seven.
Oyun bile bilmeyen bir çocuk.
Yüzüne çarpan rüzgardan cesaret alan,yalnız,
yalnız yaşamayı öğrenen bir çocuk.

Hiç ağlamadı bu çocuk ben görmedim,bilmedim.
Bildiğim, her yağmurda sokağa koşması,erkenden kalkıp karanlığı beklemesiydi.
Garipti,öylede böylede kimsesizdi.
Bir sevdiği vardı,onun tüm oyunları,tüm hileleri,
rüzgarsız cesareti,yağmursuz ıslanmasıydı.
Onu çocuk yapanda buyduya.
Koca adamken...