Gül ağlar, bülbül ağlar,
Bir sevdalı gelin ağlar,
Kamu yasta kalan ağlar,
Bre oğul koç yiğitler ağlamaz.
Saz ağlar, söz ağlar,
Sineyi öz ağlar,
Keman ile yay ağlar,
Bre oğul koç yiğitler ağlamaz.
Mevsim, mevsim Dünya ağlar,
Kış yağar bahar ağlar,
Gökyüzünde bulut ağlar,
Bre oğul koç yiğitler ağlamaz.
Sevda ile yanmış ağlar,
Asumanda yıldız, sönmüş ağlar,
Eli kınalı bir gelin ağlar,
Bre oğul koç yiğitler ağlamaz.
Kayıt Tarihi : 23.5.2006 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/23/koc-yigttler.jpg)
Yanında durup gidilmez
Ne vefasızdır şu insanlar
Varlıkta kıymet bilinmez
Yiğit yazılır silinmez
Biat edipte ezilmez
Nice yiğitleri gömdük
Ağlamayın geri gelmez
SAYGILAR
Asumanda yıldız, sönmüş ağlar,
Eli kınalı bir gelin ağlar,
Bre oğul koç yiğitler ağlamaz.
Doğru...
TÜM YORUMLAR (7)