Koç İsmail Şiiri - Adem Yazar

Bil ki doğu ile batı
Uç iki zıt uç İsmail
Durma hadi sür şu atı
Uç rüzgarla uç İsmail

Bekleme hiç tan vaktini
Yaymak için bu hak dini
Tutmalısın ki aktini
Suç olmasın suç İsmail

Sanmasınlar seni koyun
Kurumadan neslin soyun
Uyan artık bu bir oyun
Aç gözünü aç İsmail

Çıkar yeis hamudunu
Kaybetme hiç umudunu
Yık zalimin nemrudunu
Öç alınsın öç İsmail

Mazlumlar hep seni bekler
Süt kokulu o bebekler
Dinsin gayrı şu ebekler
Saç huzuru saç İsmail

Hainin hançeri yağlı
Hançer tutan bilek zağlı
Uzanmış gözleri bağlı
Koç değilsin, koç İsmail

Kaybedecek yok hiç zaman
Saldırı var pek bi yaman
Kalleşin üstüne gaman
Hiç et onu hiç İsmail

Alt et bütün planları
Yalanları dolanları
Sana yoldaş olanları
Taç etmeli taç İsmail

Senden senle sürtüşmeyen
Kavga edip dürtüşmeyen
Kim fikrinle örtüşmeyen
Kaç yanından kaç İsmail

Eskisinden yenisinden
Tonisinden conisinden
Kalk kahpenin sinisinden
Aç olsan da aç İsmail

Boşver dünya gurbetini
Hak et Hakkın cennetini
Şehadetin şerbetini
İç çekinme iç İsmail

İlhâminin satırları
Ürkütürmüş katırları
Yere girsin hatırları
Geç üstünden geç İsmail

Ebek: Acı bildiren ünlem...
Zağ: Güç kuvvet
Gamanmak: Üzerine kapanmak.
Sini: Sofra
Yeis: Karamsarlık, umutsuzluk.
Hamut: Boyunluk. Halka.
Nemrut: 1. Tanrılık iddia eden. 2.Put