Dünyanın ən gözəl bölgəsi altda,
Insan təbiəti pasiban sanar.
Salxım söyüdlərin kölgəsi altda,
Zəmanə özünü qəriban sanar.
Mən də qəribanam zəmanə kimi,
Ağrımı-acımı kimsə bilməyir.
Gəzmirəm çölləri divanə kimi,
Onsuz göz yaşımı kimsə silməyir.
Tənha ürəyimlə qalıb baş-başa,
Uzaq künc gəzirəm çölün düzündə.
Yenə estafeti verir yaş yaşa,
Köç edib gedirəm bu yer üzündən...
Kayıt Tarihi : 27.11.2019 07:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/27/koc-edib-gedirem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!