Kobra Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

huri adlı kibel hatun
burka giyip gezmiş batın
ol batında bakar kobra
deyi huri bende kutun

huri demiş kobra habir
ol kobranın evi kabir
der evime anne desen
ninni söyler tabir tabir

ben kabire anne dedim
dedim ama oldum nadim
ol kabirden anne kobra
dedi bura kadim vadim

der ki evim rahman rahim
rahim evi kuran şahım
dedim anne kobra araf
dedi araf benim kuhum

huri bakar kabirde mar
bir akrep edi havar
deyi kabir içinde harp
harp edenler marla davar

mar davara deyi kafir
nerde benim kemer safir
davar safir miras deyip
kelp dil ile edi küfür

huri demiş akrep fahir
anlat bahir merih şehir
akrep merih harap deyip
söz söylemiş şiir şiir

huri bakar yolda havra
sesler duyar abra abra
abra diyen ham hurmayı
deyi apar yesin kobra

o yemezse verek hevir
diyek hevir hurma sevir
sonra inek barak fare
pire orfe yolda çevir

huri demiş kilem örme
bana derler mahir gurme
bu gün irmik helva yaptım
yiyen nasıl över görme

Faruk Bakuri