İnsan ruhuna uğrayan erozyonu,
Ortak bir sorun olduğunu
neden görmeyiz?
Hem şekil, hem ruhsal açıdan göçtügümüzü gösteriyor bunlar.
Olumsuzlukları neden görmezden geliyoruz.
Klişe sloganlarla
kuşağımızın ayarları böyle şekillendiriliyor.
Hiçbir kimsenin masum olmadığı bu dünyada,
Fikir ve düşüncede bir adım ileri gidemedik.
Koyun gibi güdüldük bunca zaman,
Doğru sözler israf olmuş buharlaşmış havada.
Direnişe dilsiz kaldı acılar,
İnsanların yarası içten içe kanarken.
15.09.2024
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 15.9.2024 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güzelim çocukları bile koruyamadık!
Yarına hazırlamak değil ki?
O çocukları bile "köle yapmak!"
Ne doyumsuz, ne kadar bencil olduk böyle!
Umarım "dönülür" bir gün, bu yoldan
Tebrikler Gülay Hanım..
TÜM YORUMLAR (1)