Klavyeler Arasında Bir Kadın...

Yıllarca parmakları,tik-taklarda yoruldu
Hep beyaz sayfalara kaydı gözünün nuru
Ömrünü feda etti.Yok saydı kendini
Klavyeler arasında bir kadın…

Yirmi yıl hep böyle geçti
Kendisine göre bir tatil bile seçmedi
Uğraşısı hep yorgunluk,hep işti
Klavyeler arasında bir kadın…

Ne yapsın memuriyetlik devlet işi
Çıkıyor az da olsa yiyecek bir aşı
Bazen garip garip kaşıyor başını
Klavyeler arasında bir kadın…

Yoruldu artık.Emekliliğini bekliyor
Beş sene çabuk geçsin diyor
Emekliliğinde kendisini doğaya atası geliyor
Klavyeler arasında bir kadın…

Habersizce geçmişti yıllar
Dosyalar-evraklar-bürokratik presudürler
Sabah sekiz otuz,akşam beş dairedeler
Klavyeler arasında bir kadın…

Memuriyetlik O’nun işiydi
Ailesinden sonra en çok sevdiğiydi
Şimdi saymakta gelecek günleri
Klavyeler arasında bir kadın…

Ayhansarıkaya