Sosyal medyayı kollar, klavye tetikçisi
Mantar gibi kokuşmuş, beyninin her hücresi
Zehir saçar her zamân, sözlerinin cümlesi
İpotekli aklıyla, arar kendi dengini
Akil insan rolünde, kendisini tanıtır
İçindeki nefreti, efsûnlayıp yansıtır
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta