Yüreği klavyenin tuşları kadar olan insanlar tanıyorum..
Sevgileri,aşkları,gururları,
Sinirleri,bağırıp çağırmaları
Sahiplenmeleri ve terk etmeleri...
Ruhuyla yaşayan insanları yavaşça öldürüyorlar..
Bütün yaşananlar sanal bir dünyaya hapsoluyor.
Gözlere bakılıp söylenen sözler unutuluyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta