Yüreği klavyenin tuşları kadar olan insanlar tanıyorum..
Sevgileri,aşkları,gururları,
Sinirleri,bağırıp çağırmaları
Sahiplenmeleri ve terk etmeleri...
Ruhuyla yaşayan insanları yavaşça öldürüyorlar..
Bütün yaşananlar sanal bir dünyaya hapsoluyor.
Gözlere bakılıp söylenen sözler unutuluyor
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta